- buyurucu
- sif. Əmredici, amiranə. Bu halda Səlim bəy zavod həyətinə daxil olub, buyurucu bir səslə bağırdı. H. N..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
buyurucu
Look at other dictionaries:
buyurucu — is. Buyruk, emir veren kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
buyuruculuk — is., ğu Buyurucu olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
FERMA — f. Buyurucu. Emredici. Âmir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
